Biblian, Itun Berrian horrela azaltzen da: “Ongi etorriak dira bakearen alde lan egiten dutenak, haiek izango baitira Jainkoaren semeak.” (Mt.5,9)
Bi anaia baserri batean bizi ziren, baina desadostasun baten ondorioz, elkarri hitz egiteari utzi zioten. Urteak pasatu ziren, eta elkar ezkutuan bizi ziren, bien artean inolako elkarrizketarik gabe.
Egun batean, anaia batek arotz bat kontratatu zuen bere lurren artean hesi bat eraikitzeko. Hesiaren beharra zegoen, baina, sorpresa, lanaren amaieran, arotzaren lana ez zen hesi bat izan, baizik eta zubi bat. Zubia lurren artean, bi baserrien artean, zeharkatze bat ahalbidetzen zuen.
Anaia hura etxera itzuli zenean, harrituta ikusi zuen zubia bere lurren artean. Bere lehenengo pentsamendua izan zen: «Nola izan daiteke hau? Ez nuen horrelakoa eskatu eta!» Baina, apurka-apurka, konturatu zen zubiak esanahi sakona izan zitzakeela.
Orduan, beste anaia, beste aldean bizi zena, ikusi zuen zubia eta hurbildu egin zen. Zubia zeharkatzean, aurrera egin zuen eta bere anaiari besarkada bat eman zion. "Zubi honek distantzia murriztu du" esan zuen, "baina hori baino gehiago, elkarri hurbiltzea ahalbidetu du."
Zubia ez zen bakarrik lurren artean eraikitako egitura bat, baizik eta bi anaiaren artean sortutako lotura berria, haien artean egon zen isiltasun luzea gainditzen lagundu zuena.
Zubia, orduz geroztik, adiskidetzearen eta maitasunaren sinbolo bihurtu zen. Anaiek elkarrekin bizitzeko eta partekatzeko aukera izan zuten, eta haien arteko harremana indartu egin zen. Zubiak ez zuen soilik lurra batu, baizik eta bi bihotzen arteko distantzia txikitu egin zuen.
